Summary: پس از اینکه آزمایشگاه یک رده سلولی جدید به دست آورد، ابتدا باید رده سلولی را کشت و گسترش داد و سپس منجمد کرد. هنگامی که سلول ها به دلیل آلودگی و سایر شرایط از بین می روند، می توان ابتدا از انجماد سلول ها به عنوان پشتیبان استفاده کرد. بعل......
پس از اینکه آزمایشگاه یک رده سلولی جدید به دست آورد، ابتدا باید رده سلولی را کشت و گسترش داد و سپس منجمد کرد. هنگامی که سلول ها به دلیل آلودگی و سایر شرایط از بین می روند، می توان ابتدا از انجماد سلول ها به عنوان پشتیبان استفاده کرد. بعلاوه، تقریباً همه سلولها در طول فرآیند کشت و عبور تحت درجه خاصی از تغییرات قرار می گیرند. به منظور حفظ ثبات نتایج تجربی، به طور کلی سلول ها را نمی توان برای ده ها نسل کشت داد. در صورت استفاده مجدد، لازم است قبل از استفاده، سلول های منجمد شده و کمتر پاساژ شده را ذوب کرده و کشت دهید.
چهار نکته اصلی در فرآیند انجماد سلول وجود دارد: برداشت سلول، استفاده از عوامل محافظ، سرعت انجماد و محیط ذخیره سازی.
برداشت سلولی
سلولهای مورد استفاده برای انجماد معمولاً زمانی انتخاب میشوند که سلولها تقریباً 90 درصد به هم پیوسته باشند. در این زمان رشد سلولی خوب و تعداد سلول ها زیاد است و 24 ساعت قبل از برداشت سلول ها باید محیط کشت عوض شود. روش برداشت سلول ها برای انجماد مانند معمول است. سانتریفیوژ 100xg به مدت 5 دقیقه برای جمع آوری سلول ها و معلق آنها. سلول های زنده شمارش می شوند. رقیق یا تغلیظ تا دو برابر غلظت نهایی سلول برای حفظ سلول (معمولاً 10-4 میلیون سلول در میلی لیتر)، به حجم مساوی از محلول مخلوط عامل محافظ محیط کشت که تهیه شده است اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید و به مقدار کافی در لوله انجماد بریزید. انجماد
استفاده از عوامل محافظ
در انجماد سلولی، DMSO به طور کلی به عنوان یک عامل محافظ استفاده می شود. در انجماد سلولی، غلظت نهایی DMSO مورد استفاده عموماً 15-5 درصد است. غلظت DMSO در محلول انجماد یک سلول خاص را می توان از ATCC یافت. برای سلولهای حساس، بهویژه سلولهای هیبریدوما، ممکن است بهتر باشد از 95% سرم و 5% DMSO هنگام انجماد استفاده شود. هنگام استفاده از عامل محافظ، از محیط کشت یا سرم استفاده کنید تا غلظت نهایی دو برابر شود و سپس آن را با حجم مساوی از محیط کشت سلولی سوسپانسیون مخلوط کنید. نرخ انجماد سلولی
نرخ انجماد سلول ها به بهترین وجه کنترل می شود تا زمان کافی برای دهیدراته شدن سلول ها بدون اینکه در اثر کم آبی بیش از حد آسیب ببینند. برای اکثر سلول ها، کاهش دمای 1 تا 3 درجه سانتی گراد در دقیقه مناسب است. روش معمول این است که سلول ها را به مدت 1-2 ساعت در دمای 20- درجه سانتیگراد قرار می دهیم، سپس آنها را یک شب در یخچال 80- درجه سانتیگراد قرار می دهیم (اگر یخچال 80- درجه سانتیگراد وجود ندارد، می توانید به جای آن از یخ خشک استفاده کنید). سپس به مخزن نیتروژن مایع یا زیر 130- نگهداری طولانی مدت در یخچال در دمای ℃ انتقال دهید.
محیط ذخیره سازی
دمای ذخیره سازی طولانی مدت سلول ها -130 ℃ یا کمتر است. دمای لایه گازی در مخزن نیتروژن مایع بین -140 تا -180 درجه سانتیگراد است. سلول ها را می توان در لایه گازی ذخیره کرد یا در نیتروژن مایع غوطه ور کرد. در صورت امکان، بهتر است در لایه گازی ذخیره شود، زیرا می تواند از ورود نیتروژن مایع به انبار انجماد جلوگیری کند. وقتی سلول ها خارج می شوند، لوله باعث انفجار می شود (اما به این ترتیب، فقط مقدار کمی از نیتروژن مایع را می توان در مخزن نیتروژن مایع ذخیره کرد، که باید مکرراً اضافه شود). همچنین سلول ها را می توان چند ماه یا بیشتر در یخچال با دمای 80- درجه سانتیگراد نگهداری کرد.